نعره می‌زد در میان کوی خوش

خاک می‌افشاند از هر سوی خوش

نور خدا بردمد از خوی خوش

مو به سپیدی کشد از بوی خوش

نور خدا بردمد از خوی خوش

مو به سپیدی کشد از بوی خوش

دمد چون گل از شکرش بوی خوش

دهد بوی آن گل شکر خوی خوش

چشم را بینائی افزاید سه چیز

سبزه و آب روان و روی خوش

کالبد ، را فربهی می آورد

جامهٔ قز جان بی غم ، بوی خوش

شعرِ خوش و صوتِ خوش و رویِ خوش

سازِ خوش و نازِ خوش و بویِ خوش