همه خلق ازین غصه خون می‌خورند

ندانم که این غصه چون می‌خورند

بیدلان دور از لبش چون جام گلگون می‌خورند

چون به یاد آرند آن لب ساغر خون می‌خورند

راضی از فرهاد شیرینش به جوی شیر بود

وای کاین شیرین لبان در عهد ما خون می‌خورند

دودمان عشق از هم کم فراموشی کنند

[...]