تا دیده بر آن عارض گلگون افتاد

چشمم ز سرشک چشمه خون افتاد

هر راز، که در پرده دل پنهان بود

با خون دلم ز پرده بیرون افتاد

چشمم چو بر آن عارض گلگون افتاد

دل نیز ز راه دیده بیرون افتاد

این گفت منم عاشق و آن گفت منم

فی‌الجمله میان چشم و دل خون افتاد

چشمم چو بر آن عارض گلگون افتاد

دل نیز ز راه دیده بیرون افتاد

این گفت منم عاشق و آن گفت منم

فی الجمله میان چشم و دل خون افتاد

عشق بازی صدم افزون افتاد

لیک زینسان نه که اکنون افتاد

دوست بس طرفه و دلخواه آمد

یار بس چابک و موزون افتاد

بر خیال رخ تو کرد گذر

[...]

تا دیده بر آن عارضِ گلگون افتاد

چشمم ز سرشک چشمهٔ خون افتاد

هر راز که در پردهٔ دل پنهان بود

باخونِ جگر ز دیده بیرون افتاد

شمع آمد وگفت: در دلم خون افتاد

کز پرده ز بیم سوز بیرون افتاد

من در هوس آتش و کس آگه نیست

تا در سرِ من چنین هوس چون افتاد

این دگر فتنه بین که چون افتاد

وه که خونم بدل درون افتاد

فتنه که رفت هیچ نبود

فتنه در اصفهان کنون افتاد

علم شرع و رایت اسلام

[...]

پسته از شاخ سرنگون افتاد

مغزش از استخوان برون افتاد

نقش وصل توام از ششدرغم ره نگشود

چکنم کار من دلشده وارون افتاد

ایکه تیر مژه بر سینه زدی نیر را

با حذر باش که بر کشور دل خون افتاد