یک تن خبر مرگ تو ننیوشیده است

کو را نه ز دیده خون برون‌جوشیده است

تاری است به چشم خلق، گیتی، ز غمت

گویی که به سوگ تو سیَه پوشیده است

با روی تو آبله بسی کوشیدست

تا خلعتی از مهر در او پوشیده است

گفتی که دو هفته ماه نو پوشیده است

روضه گل و یاسمن بر او جوشیده است

ز ابلهان رازهاش پوشیده است

لیک عاقل همه نیوشیده است

چرا لاله را بهر خون جوشیده‌ است؟

بنفشه کبود از چه پوشیده است؟

هرآنکس می عشق نوشیده است

زجان و جهان چشم پوشیده است