هرکه را دهر از عمادالدین بدل دوری دهد

جانش را جاوید پیش دیو مزدوری دهد

خار و خارا دوستانش را گل سوری دهد

دشمنانش را فلک شب‌های دیجوری دهد

سائلان را دیبه زربفت شاپوری دهد

[...]

آنچ جان مرد را شوری دهد

اژدها را صورت موری دهد

مال دنیا از حقت دوری دهد

پس ترا از کفر رنجوری دهد

ای جوانبختی که در ایام عدلت باد صبح

دختران غنچه را تعلیم مستوری دهد

گر صبای روضه خلقت وزد در بادیه

بعد از آن خار مغیلانش گل سوری دهد

در طبیعت گر نهد از لفظ عذبت خاصیت

[...]

قاهری را شرع و دستوری دهد

بی بصیرت سرمه با کوری دهد