مرا قرب تو باید جاودانی

بگفتم دردِ خود دیگر تو دانی

اگر خواهی که مانی جاودانی

پذیری پند من اکنون تو دانی

خرم تن آنکه نام نیکش

ماند پس مرگ جاودانی

اینست جزای سنت نیک

ور عادت بد نهی تو دانی

هرچه گویم تو خود نکو دانی

همه غثّ و ثمین او دانی