تا ابد نور و حور در مهدش

پای بسته بمانده در عهدش

به مروارید دیباهای مهدش

به مروارید شیرین‌کار شهدش

گشاده پای در میدانِ عهدش

گرفته رقص در پایانِ مهدش

هفت کشور تمام در عهد‌ش

دختر هفت شاه در مهد‌ش

نرگس که صبا بروی درمی جهدش

یعنی ز لطافتست که دم می دهدش

کآن چشم که باز کرد در کوی بقا

چندان ندهد مهله که بر هم نهدش