در وفا من بر رهم، ای بی‌وفا بی‌ره توئی

بی قسم باور نخواهی داشتن، بالله توئی

می‌روی چون ماه، جانم تیره می‌ماند چو شب

بی رخت نور از که یابد جان من، چون مه توئی

آنکه بی یادت نیاساید گه و بیگه منم

[...]

در عالم حسن بر همه شاه تویی

خوبان همه چون ستاره و ماه تویی

ای نور دو چشم و ای خلیل‌اللّه من

سجاده نشین نعمت‌اللّه تویی

منجی افتادگان در چه توئی

خون بدست آور که ثارُ الله توئی

کشته گردی، بر شهیدان شه توئی

خون بهایت ما، ذبیح الله توئی

دستگیر یوسف اندر چه توئی

رهنمائی کن که خضر ره توئی