بردارد اگر بر درش افکنده شویم

آزاد کند زصدق اگر بنده شویم

ای آنکه زمرده زنده بیرون آری

ما را نفسی ده که بدان زنده شویم

تا کی ز خمار می سرافکنده شویم

میریم بصد درد و دگر زنده شویم

رسوای خلایقیم و از حق خجلیم

تا کی ز خدا و خلق شرمنده شویم