که هرکو سلیحش به دشمن دهد

همی خویشتن را به کشتن دهد

باز میکائیل رزق تن دهد

سعی تو رزق دل روشن دهد

ستم به عهد تو از چرخ کس نشان ندهد

که چشم شوخ تو فرصت به آسمان ندهد

حریف توسن سرکش نمی توان گردید

همان به است هوس را کسی عنان ندهد

فریب عجز ز قد دوتای چرخ مخور

[...]

گل داده هرزه نالی چمن دهد

گوش گران سزای لب پر سخن دهد

برگ خزان رسیده شمارد سهیل را

لعلش که گوشمال عقیق یمن دهد

دریا شهید عشق ترا شستشو نداد

[...]