امام است او حقیقت مؤمنان را

برد فردا ابر سوی جنان را

ز داروها که کار آید زنان را

ز ره برده بسی سیمین تنان را

زین مظلمه بازکش عنان را

وز گردن خود برون کن آن را

دل زنده شوم چون نگرم سیم تنان را

جان تازه کند دیدن بت برهمنان را

عاشق که در آتش نرود چون زن هندو

نامش ننهی مرد که ننگ است زنان را

در خیل بتان چشم تو تا زد مژه برهم

[...]