گر مذهب مردمان عاقل داری

یک دوست بسنده کن که یک دل داری

اگر از موج خطر چشم به ساحل داری

در دل بحر همان آینه در گل داری

از دل تنگ کنی شکوه، نمی دانی حیف

که گشاد دو جهان در گره دل داری

گر شوی آه، نفس راست نخواهی کردن

[...]

ای آنکه دو لب به نشئه مل داری

شیرین دهنی چون غنچه گل داری

معشوقی و عاشقانه می‌خوانی شعر

با آنکه گلی، زبان بلبل داری