یا دم بی غم مرا تو بی غم گردان

مقصود من خسته میسّر گردان

بنمای مرا روی، مکن، این خوش نیست

تو با من و من بی تو چنین سرگردان

یا روی دلم به سوی دیگر گردان

یا مقصد خود مرا میسّر گردان

گه عاشق و گه عشق و گهی معشوقه

معذورم دار اگر شوم سرگردان

تا چند کنی به عالمم سرگردان

یارب که که گفت که ز ما سرگردان

گر زلف توأم چو گو به چوگان بزند

چون گوی کنم در قدمت سر، گردان