اینت فصاحت که زبان بستگی است

اینت شتابی که در آهستگی است

کی‌ ز درد عشق‌ دل را رستگی‌ است‌

تا که‌ بر زنجیر عشقش‌ بستگی‌ است‌

عقل‌ گفتا در دلایل‌ خستگی‌ است‌

گر کمال عشق‌ در وارستگی‌ است‌

مو به مویش رسته از پیوستگی است

بیخیال از بستگی و رستگی است

بگفتا شما را نه پیوستگی است

به پیغمبر پاک و نی بستگی است

اگر بکار تو افتد گره ز بازی چرخ

غمین مشو که گشایش ز بعد بستگی است

دل شکسته بیار و ببین درستی کار

که هرچه هست درستی در این شکستگی است