با کس بنسازی همه بی کس باشی

آری چه کنی نمد چو اطلس باشی

بنگر که ز کائنات دیار نماند

کُشتی همه را و زنده می بس باشی

واپس مانی ز یار واپس باشی

از شاخ درخت بگسلی خس باشی

در چشم کسی چو خویش را جای کنی

تو مردمک دیدهٔ آن کس باشی

تا به کی بنده هر خس باشی

بنده هر کس و ناکس باشی