|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به موضوع تنهایی و بی‌کسی اشاره دارند. شاعر می‌گوید که اگر با کسی رفاقت کنی و او بی‌کس باشد، تو نیز در عمق وجودت بی‌کس خواهی بود. حتی اگر به ظاهری زیبا و شیک باشی، مانند نمدی که به اطلس تبدیل شود، باز هم از عمق وجود چیزی تغییر نخواهد کرد. در نهایت نیز به زوال دنیا و نابودی آن اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در زندگی باید مراقب باشی و شاداب و زنده باقی بمانی.
هوش مصنوعی: اگر با کسی دوستی کنی، تمام آنهایی که تنها هستند نیز به تو خواهند پیوست. پس چه فایده دارد اگر خود را مانند پارچهٔ نرم و گران‌قیمت نشان دهی؟
هوش مصنوعی: نگاه کن که از دنیای مادی هیچ اثری باقی نمانده است؛ برعکس، زندگی ادامه دارد و تو باید با آن زندگی کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
واپس مانی ز یار واپس باشی
از شاخ درخت بگسلی خس باشی
در چشم کسی تو خویش را جای کنی
تو مردمک دیدهٔ آن کس باشی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.