ور کمربند کوه درگیری

کوه را همچو کاه برگیری

لطفی بکنی عنایت از سر گیری

زین نقد دغل که می زنم زرگیری

در مملکتت هیچ نیاید خللی

گر هیچ کسی را به کسی برگیری

ای غنچه که خنده هر دم از سر گیری

دل می دهدت که لب ز هم بر گیری؟

وی نرگس شوخ دیده بی چهرۀ او

چشم آب نگیردت که ساغر گیری؟