خرد را تو روشن‌بصر کرده‌ای

چراغ هدایت تو بر کرده‌ای

عالم را زیر و زبر کرده‌ای

تا تویی آخر چه هنر کرده‌ای؟

زانک موسی را منور کرده‌ای

مر مرا زان هم مکدر کرده‌ای

ماه رویا دوش عزم جام و ساغر کرده‌ای

خواب دوشین در کنار یار دیگر کرده‌ای

دشمنم را تا سحرگه شمع مجلس بوده‌ای

وز فروغ چهره ایوانش منور کرده‌ای

حلقه‌های زلف را یک یک زهم بگشوده‌ای

[...]

پیش طوفان بادبان بر کرده‌ای

وز تنور خشک لنگر کرده‌ای