هرگز دلم از وفای تو فرد مباد

یک دم ز غم تو بی‌دم سرد مباد

گر وصل تو درمان دلم خواهد کرد

پس یک نفس از درد تو بی‌درد مباد

صد را، رخت از هیچ الم زرد مباد!

بر روی تو از هیچ غمی گرد مباد!

دردیست بزرگ مرگ فرزند عزیز

بر جان عزیزت دگر این درد مباد!

بر خاطرت از خاک رهی گرد مباد

وین آتش اشتیاق ما سرد مباد

دردی دارم ز هجرت ای جان و جهان

درمان دل منی تو را درد مباد

ای جان جهان تن تو را درد مباد

گلزار رخ تو را ورق زرد مباد

فرق سر بدخواه شود خاک رهت

دامان سلامت تو را گرد مباد

هرگز ز کسی یار کسی فرد مباد

سرگرم بدشمنان دم سرد مباد

در عشق اگر هزار درد دگر است

باد آن همه دردها و این درد مباد