چه کار افتاد گویی زرد ما را

که افزون کرد راهش درد ما را

دوائی چاره کن زین درد ما را

ز لطف خود مگردان فرد ما را

نباشد آگهی در خورد ما را

ز شوق او بماند درد مارا

جهان با سینهٔ پر درد ما را

خوشی درخواب خواهد کرد ما را

فراوان صید باید کرد ما را

که تا زادی بود در خورد ما را

چو عکس لعل تو بر دیده بگذرد ما را

خیال خال تو در حالت آورد ما را

کرامت می لعلت به معجزات خیال

نکرده چاشنیی هوش می برد ما را

مگر به صیقل جام وصال ساقی عهد

[...]

بگذشت و نظر نکرد ما را

بگذاشت ز صبر فرد ما را

با این همه شاید ار بگوید

پروانه چو شمع سرد ما را!

ما بی خبر از نظاره بودیم

[...]