همه شهر و بوم آتش و گرد خاست

ز هر سو خروش زن و مرد خاست

آگه نه‌ای که بر دلم از غم چه درد خاست

محنت دواسبه آمد و از سینه گرد خاست

بر سینه داغ واقعه نقش‌الحجر بماند

وز دل برای نقش حجر لاجورد خاست

جان شد سیاه چون دل شمع از تَفِ جگر

[...]

که ناگه زهامون یکی گرد خاست

وزان نعره ی باره و مرد خاست