لب بگشا تا همه شکر خورند

ز آب دهانت رُطَب‌ِ تَر خورند

عاشقان نقل غمت با باده احمر خورند

گر چه غم تلخ است، بر یاد تو چون شکر خورند

رفت عمر و خارخار نخل بالایت نرفت

ای خوش آن مرغان کز آن شاخ جوانی برخورند

مرده آن قامتم کاندم که بخرامد به راه

[...]

پیش ازین گر دوستی رفتی بپیش دوستی

بهر آن رفتی که تا از زندگانی بر خورند

وینزمان نزدیک یکدیگر برای آن روند

تا دمی با هم غم ایام دون پرور خورند