ای کرده رخت بماه و اختر بازی

وی عادت من در ره تو سر بازی

در چنبر باد زلفکان تو چنانک

زنگی بچگان کنند چنبر بازی

ز برنا پیشگان آموز و رندان رسم سربازی

گرت سودای آن دارد که: عشق آن پسر بازی

جهان بر دشمنان بفروش و عشق دوستان بستان

که مقصود از جهان عشقست و باقی سر بسر بازی

حریف سیم کش باید، که در سیمین بران پیچد

[...]

گاه لافی زنی ز سربازی

گاهت آن زر که هست در بازی

مرا زیبد به چوگان سر زلفت نظربازی

که سر در بازم و چون گوی نگریزم ز سر بازی

شکسته بسته چوگانیست گوئی زلف شبرنگت

که کس با او نیارد کرد جز باد سحر بازی

چه شیرین حقه بازست آن لب پر عشره کز مردم

[...]

گویی آن چشم شوخ در بازی

شوخ‌چشمی‌ست در نظربازی