برقع صبح چون براندازند

کوه را خلعه در سر اندازند

بر درند از صبا مشیمهٔ صبح

طفل خونین به خاور اندازند

ترک سبوح گفته وقت صبوح

[...]

از روی تو ایمهوش گر پرده بر اندازند

خلقی بهوای دل درپات سر اندازند

تا دامن پاکت را گردی نرسد زیبد

گر پرده دلها را بر رهگذر اندازند

آنها که به پیش دل از عقل سپر سازند

[...]

سحر که پرده ز رخ گلرخان براندازند

( ) زلزله در ملک خاور اندازند

حذر ز گرمی این ره مکن که آبله ها

به هر قدم که نهی فرش گوهر اندازند