زادم و بر باد دادم زندگی

زنده گشتم من زروی مردگی

ز جانم تو را بنده در بندگی

ز تو یافت جان جهان زندگی

ببخشای بر من که بر آستان

نهادم سر طاعت و بندگی

همه فانی و باقیی چون تو نیست

[...]

بده ساقی آن مایهٔ زندگی

دمی وارهانم ز دل مردگی

ای خدا بازم خر از آزادگی

گردنم را نه کمند بندگی