پیش یأجوج نفس خود سدّ باش

پیش افعیش چون زمرّد باش

ای دولت حسن تو شده یکصد باش؟

تا نام تو بر زبان خلق افتد باش

تو خیر بکن برسر کار خود باش

اندیک تو میکن و همه گوید باش

ز گنج ذات برخوردار خودباش

بس آنگه فارغت از نیک و بد باش

بردار نظر زدیگران تا خود باش

وز مکر خدا حذر کن و با خود باش

ور زانک نجات آخرت می طلبی

تو نیک شو و جمله جهان گو بد باش

تخته خامه عقاید باش

در همه صورتش مشاهد باش

قلندر وار زی ذات احد باش

بلا تمییز اسمائی صمد باش