من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست

تاریک دلم نور و صفای تو کجاست

ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی

این بیع بود لطف و عطای تو کجاست

من بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست

تاریک دلم نور و ضیای تو کُجاست

ما را تو بهشت اگر به طاعت بخشی

آن بیع بود لُطف و عطای تو کجاست

من بنده عاصیم رضای تو کجاست

تا ریک دلم نور و ضیای تو کجاست

ما را تو بهشت اگر بطاعت بخشی

آن بیع بود لطف وعطای تو کجاست

دل ببیداد نهادیم عطای تو کجاست

ما خود از جور ننالیم وفای تو کجاست

ما به یک جلوه خرابیم و تو پروا نکنی

آخر ای نخل جوان نشو و نمای تو کجاست

می گذاری که کشد دامن پاک تو رقیب

[...]

دل نهادیم به بیداد، عطای تو کجاست

ما خود از جور ننالیم، وفای تو کجاست

هیچ جوینده ندانست که جای تو کجاست

آخر ای خانه برانداز سرای تو کجاست؟

روزنی نیست که چون ذره نجستیم ترا

هیچ روشن نشد ای شمع که جای تو کجاست

گر وفای تو فزون است ز اندازه ما

[...]

ای مطرب عاشقان نوای تو کجاست؟

ای ساقی جان آب بقای توکجاست؟

گیرم دل ما از نظر افتادهٔ توست

گیرایی مژگان رسای تو کجاست؟