مرغ دل پران مبا جز در هوای بیخودی

شمع جان تابان مبا جز در سرای بیخودی

آفتاب لطف حق بر عاشقان تابنده باد

تا بیفتد بر همه سایه همای بیخودی

گر هزاران دولت و نعمت ببیند عاشقی

[...]

هر دو عالم یک قدم باشد به پای بیخودی

ای هزاران خضر فرخ پی فدای بیخودی

بلبل هر بوستان و جغد هر ویرانه نیست

در فضای عرش می پرد همای بیخودی

عقده دل را مبر سربسته با خود زیر خاک

[...]

دارم ز باده چشم تمنای بیخودی

ساقی بیار ساغر و مینای بیخودی

کشت جنون ز خون جگر آب می خورد

داغ دلست لالهٔ صحرای بیخودی

در عین سجده دست دهد بیخودی اگر

[...]