تنها نه در ره تو مرا شمع آه سوخت

تا پیه چشم بود چراغ نگاه سوخت

دودش بهار عنبر دریای رحمت است

هر دل که او در آتش شرم گناه سوخت

زان جلوه ای که حسن تو امشب بکار برد

[...]

آتش غم نالهٔ جانکاه سوخت

در نفس آباد گلو، آه سوخت

چه ز آتش تیر کین جان و تن شاه سوخت

ز دود آه حرم خیمه و خرگاه سوخت

چه نخلۀ طور غم سوخت ز سوز ستم

ز فرق سر تا قدم سرّ انا الله سوخت

ز رفرف عشق چون عقل نخستین فتاد

[...]