پردهٔ آن دانه که دهقان گشاد

منطق مرغان ز سلیمان گشاد

صدری که در ثناش جهانی زبان گشاد

رایش چو تیغ صبح به حجت جهان گشاد

از نور اصطناع ره آفتاب بست

وز حسن اعتقاد در آسمان گشاد

از قبضه ضمیرش خورشید تیغ زد

[...]

چشمه قاف قلم تا نگشاد

موج فیض از دل دریا نگشاد

آن مبدعی که چشمه نطق از زبان گشاد

قفل در سخن بکلید زبان گشاد

آن پادشاه کز کرم و ذره پروری

در پیش ذره ذره چو خورشید خوان گشاد

در بارگاه شوکت خورشید پرتوش

[...]