ز من راز دلت پنهان چه داری

ز خود بیگانه ام زینسان چه داری

که ای گردون مرا زینسان چه داری

چنین بی صبر و بی سامان چه داری

ای چرخ ناملایم، با مردمان چه داری؟

دنبال کار خود باش، با این و آن چه داری؟

صرصر! تنت چو مرگ است، دمسردی ات تگرگ است

کارت به شاخ و برگ است، با آشیان چه داری؟