عاقبت چیزی برو تافت آن مپرس

جسم این بودت که گفتم جان مپرس

سر گرانیهای او را از من حیران مپرس

وزن کوه قاف را از پله میزان مپرس

ذکر وحشت، داغ وحشت دیدگان را ناخن است

یوسف بی جرم را از چاه و از زندان مپرس

شور بحر از لوح کشتی می توان چون آب خواند

[...]

از ما حدیث زلف و رخ دلستان مپرس

طوفان رسیده را ز کنار و میان مپرس

حیران عشق راخبراز هجر و وصل نیست

از خار خشک حال بهار و خزان مپرس

ناخن مزن به سینه ماتم رسیدگان

[...]