کی من هم کنون زو رهانم ترا

به کام دل خود رسانم ترا

همی بایدم تا بدانم ترا

به نام و نژادت بخوانم ترا

من ترا خواهم، ترا دانم، ترا

هم تو جانم را و هم جانم ترا

بس عجب دردی نمیدانم ترا

این قدر دانم که میخوانم ترا

گر تو نگویی به من من به که دانم ترا

در نظر دیده ای دیده از آنم ترا

من به خود الا چو خود هیچ نبینم دگر

حیف بود گر زخود باز ندانم ترا

هستی من نیستی جز به وجود تو نیست

[...]