تو ز وی روز عرض نان خواهی

می و شیر و عسل روان خواهی

گر همی ملک جاودان خواهی

زیر فرمان خود جهان خواهی

گر بر این قاعده برهان خواهی

به که برهانش ز قرآن خواهی

اگر نظاره از خود رفتگی آرد حجاب اولی

نگیرد با من این سودا بها از بس گران خواهی

سخن بی پرده گو با ما شد آن روز کم آمیزی

که می گفتند تو ما را چنین خواهی چنان خواهی

نگاه بی ادب زد رخنه ها در چرخ مینائی

[...]