چون دل تو دشمن جان آمدست

جان برافشان ره به پایان آمدست

گلخن دنیا که زندان آمدست

سر به سر اقطاع شیطان آمدست

جسم آدم صورت جان آمدست

گوهرجان جسم جانان آمدست

هر که در آفاق سلطان آمدست

سرور جمله سلیمان آمدست

ناتوان موری به پابوس سلیمان آمدست

ذره‌ای در سایهٔ خورشید تابان آمدست

قطره‌ای ناچیز کو را برد ابر تفرقه

رفته از عمان و دیگر سوی عمان آمدست

سنگ ناقص کرده خود را مستعد تربیت

[...]