اولیا را بود مقام دگر

خورش دیگر و مدام دگر

یاد او کن، ولی به نام دگر

تا بنوشیم یک دو جام دگر

عشق داد از درد او هر لحظه پیغام دگر

عمر گر باقی ست می‌گیریم سرانجام دگر

تا سر زلف تو پرچین است ای صیاد دل

حاش لله گر بگیرم حلقه دام دگر

ای انیس جاودان من زبانم لال باد

[...]

ساقی‌ام هر دم ز انعام دگر

ریزد اندر کام جان جام دگر

رفت و باز آید به هنگام دگر

تا دهد بر قلب آرام دگر

ز دلدارشان هست کام دگر

نشان دگر هست و نام دگر