همی تا زیم من به کام توام

پرستار و مولای نام توام

به من رام شو چون که رام توام

بدین سربلندی غلام توام

بونصر من ار عاشق ایام توام

از چرخ همیشه طالب کام توام

چون نام خودم از تو و با نام توام

خود روی نیم نهال انعام توام

دشنامم ده که مست دشنام توام

مست سقط خوش خوش آشام توام

زهرابه بیار تا بنوشم چو شکر

من رام توام رام توام رام توام

بر این هر دو خصلت غلام توام

چه نامی که مولای نام توام؟

باش به کامم که به کام توام

زنده و نازنده به نام توام

من دانه خال زلف چون دام توام

من آینه روی دلارام توام

پیمانه باده غم انجام توام

هم جام جهان نمای و هم جام توام

چو سایه در قدم سرو خوش خرام توام

ز خویش و از همه آزاده ام، غلام توام

ز داغ عشق، کشیدم پیاله چون خورشید

غم خمار ندارم، که مست جام توام

اگر غلام رسولی تو من غلام توام

کنون ستاده پی حفظ احترام توام

فخرم این است که دم دارم و در دام توام

دشمن نوع خود و عاشق بدنام توام