برهم آمیز پر و بال همه

پس نگه کن به کار و حال همه

زنده از آبشان نهال همه

گشته خوب از وصال حال همه

بی زبانیم گنگ و لال همه

در ره عشق پایمال همه

حبس در دام احتمالِ همه

موم در دست قیل و قال همه

دنیا که سعادتش بود مال همه

از چیست که نیست شامل حال همه

شهری که شرافتش برای جمعی است

ای وای و دو صد وای بر احوال همه