گنجور

اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۵

 

از بردن بار جفا باشد وفا ما را غرض

زین بیوفایی دوست را باشد جفای ما غرض

داغ دلم را در غمش مرهم نباشد سودمند

زین درد بی درمان ما آخر بود او را غرض

توشاد و من از دست غم چون مرغ بسمل میطپم

[...]

اسیری لاهیجی