بر پَر ازین دام که خونخواره‌ای‌ست

زیرکی از بهر چنین چاره‌ای‌ست

دان که هر رنجی ز مردن پاره‌ایست

جزو مرگ از خود بران گر چاره‌ایست

مخور غم که او نیز غمخواره‌ایست

دلش فتنه روی مه پاره‌ایست

جانم در آتش از ستم ماهپاره ایست

دل غرق خون و دیده خراب نظاره ایست

رحمی نکرد صورت شیرین به کوهکن

بیرحم آدمی نبود سنگ پاره ایست

در کوی عشق نام اجل کس نمی برد

[...]

آن خدا یکتا ست این صد پاره ایست

آن همه را چاره این بیچاره ایست

هر یکی مانند ما بیچاره ایست

در فضای نیلگون آواره ایست