نه بیند هیچ کس رخسارهٔ او

بجز گل کو بود غمخوارهٔ او

تشنه تر از دیگران صد باره او

وز شفق آغشتهٔ خونخواره او

ماهی که شدم واله رخساره او

بربود دلم نرگس خونخواره او

آن به که ز من مدام گردد پنهان

چون نیست مرا طاقت نظاره او

می حیرت دهد نظارهٔ او

ز دل طاقت برد رخسارهٔ او

چرا چون می‌کنم نظارهٔ او

شود تغییر در رخسارهٔ او

عیار غم ز ر رخساره او

الم در عسرت از نظار هٔ او