چون مشک زلف بر گل رخسار بشکند

پشت بهارو رونق گلزار بشکند

بر آتش ستم جگرم زان کباب کرد

تا آرزوی نرگس بیمار بشکند

گفتم دلم شکسته شد از غم بطنز گفت

[...]

آنجا که خامه، شکّر گفتار بشکند

طوطی، سخن به غنچهٔ منقار بشکند

در عالمی که خبرت و انصاف جوهری ست

نظمم بهای گوهر شهوار بشکند

دامان ابر از عرق شرم تر شود

[...]