قضا پیوسته در گوشم بواجه

که این درد دل تو بی علاجه

اگر گوهر به آبی خواهون نداری

همین این جون تو که بی رواجه

تا که شد صیت رتبت خواجه

سروری را تراز دیباجه

پی این خواجه گیر کین خواجه

دفتر فقر راست دیباجه

ایوان مکرمت را هستی بزرگ خواجه

مصباح معرفت را روشن ترین ز جاجه

گر باشدت میسر بخشی باهل حاجه

در مصر کنز فرعون در هند گنج راجه