پی شاه اگر آفتابی کند

به هر جا که تابد خرابی کند

سنگ را از بیم خویش آبی کند

آب را از خوف سیمابی کند

زان دل آزرده خرابی کند

کو چو نمک یافت کبابی کند

مهر را آن حسن سرکش گرم بیتابی کند

خون به دل یاقوت را آن لعل عنابی کند

آنقدر بر خویش می پیچم به یاد طره ای

کز دلم تا دیده صد جا اشک گردابی کند

تا بگیرد ارتفاع کوکب حسن ترا

[...]

ترک غمازی و بیتابی کند

آتشی بگذارد و آبی کند