شمع است و شراب و ماهتاب ای ساقی

شاهد و شرابْ نیم خواب ای ساقی

از خام مگو وین دل پر آتش نیز

بر باد مده بیار آب ای ساقی

نو بهار است و گل و عهد شباب ای ساقی

خوش بود جام می و صوت رباب ای ساقی

در دل غنچه نگر، روی نگار ای عارف

در سر لاله نگر، جام شراب ای ساقی

ساغری ده که دو سه روزه حیاتم بگذشت

[...]

خواهم که مرا روز حساب ای ساقی

چندان بدهی شراب ناب ای ساقی

کز عذر گنه، به جای آب ای ساقی

از هر مژه ریزدم شراب ای ساقی

در فصل گل و عهد شباب ای ساقی

ما را مگذار بی شراب ای ساقی

چون عمر شتاب دارد ازگردش چرخ

در گردش جام کن شتاب ای ساقی

در فصل گل و عهد شباب ای ساقی

ما را مگذار بی شراب ای ساقی