خرقه بر آتش و سجاده در آب اندازم

خویشتن را به خرابات خراب اندازم

بانگ ابریشم ازین خرقهٔ پشمینه به است

چنگ در خرقه زنم، پیش رباب اندازم

چارچوب تنم از آتش دل پاک بسوخت

[...]

چند خود را زخیال تو به خواب اندازم ؟

چند از تشنه لبی سنگ در آب اندازم؟

در نهانخانه محوست عبادتگاهم

نیستم موج که سجاده بر آب اندازم

لاله ای نیست صباحت که مرا گرم کند

[...]