چون سیل ز کوهْ نارسیده بِدَوی

چون دولت تیز نانشسته برَوی

خواهی که شوی به‌سر فلک‌سا‌ی چو من

خنجر مکش و دو دست بگشای چو من

هوا اکنون نهد بر گلبن از زنگار افسرها

صبا اکنون کشد در باغ از شنگرف چادر‌ها

سحاب اکنون بیالاید کف گلبن به حنا‌ها

نسیم اکنون بیاراید رخ بستان به زیور‌ها

بسان دیده وامق بگرید ابر بر گلها

[...]

این الکرام المؤاخی کنت بینهم

بین لنا این مثواهم و این هم

قالو قضوا نحبهم جلا و قاطبة

لما قضی الدهر بالاجال دینهم

چون لاله تهیدست ز بو آمده‌ای

یا چون گل دو رنگ دو رو آمده‌ای

احداث چرخم از تک و از پوی سیر کرد

از نعت موی و از صفت روی سیر کرد

بتازی و ترکی بتازی ازین پس

چو بر حلبه عشق لختی بتازی

ببازی در این کوی آخر دل و جان

اگرچه درآئی باول ببازی

چیست آن خوب لعبت ساده؟

نور رخسار دلبران داده

پیش او وقت خویش آید و خوش

بدو روز و دو شب فزون زاده

راست بر گونه پیاله لعل

[...]

چیست آن آسمان پر ز نجوم؟

و انجم آن بشکل دیگرگون

لذت عیش در برش موقوف

دیده عقل در رخش مفتون

سرخ و سبز و سیاه و زرد و بنفش

[...]

اس ارملا اذا عرا

وارع اذالمرء اسا

افروخته بهر طرف از گل چراغها

چون روی دلبران شده از لاله باغها

امراض حرص و مایه سوداء وداء عجب

بیرون کشیده باده لعل از دماغها

الم تر ان شعری سار عنی

و شعرک حول بیتک یستدیر

از بعد آن زمانه ندانم کزو چه خواست؟

چرخش ز حادثات بیفزود یا بکاست؟

از کر و فر بخت بعز ماند یا بذل؟

در جستجوی رزق بچپ رفت یا براست؟

از فضل هزار گونه باد اندر سر

سودای هزار کیقباد اندر سر

ای جهان از تو شیر نر در بر

روزگار از تو یافته هر سر

ای جهان از تو سیرتر در بر

روزگار از تو تافته هر سر

پیوسته زین سه یار طلب رنگ و بوی خویش

بی این سه در جهان نبود هیچ رنگ و بوی

با یار لعل روی و بت زرد چهره باش

از عون آنکه هست همیشه سپید روی

در حل و عقد حادثه گه گه به پیش نه

[...]

در کوی خرابات و سرای او باش

منعی نبود درآی و بنشین و بباش

ستبدی زمانی تفکر حدیثی

شنیدی ز ما بی تفکر حدیثی؟

یا غلة الشوق فی اثناء اغلالی

لا ترخصینی فمثلی یشتری غالی

هذا الغلو الی کم فی احتساء دمی

و اننی فی هواکم عاشق غالی

تا دهر پیر و چرخ حرونش کجا کشید؟

و احداث دهر و بخت نگونش کجا کشید؟

بختش کجا فکند و سپهرش کجا ببرد؟

عشقش کجا رسید و جنونش کجا کشید؟