از توتامقصودچندان منزلی در پیش نیست

یک قدم بر هر دو عالم نه که گامی بیش نیست

معنیِ درویشی ارخواهی کمال نیستی است

هرکه راهستیِ خود باقی است اودرویش نیست

بندگی کن عشق راوزکفر ودین آزادباش

[...]

بی تو از شعلهٔ آه دلِ دیوانهٔ ما

سیل دودی شد و برخاست ز ویرانهٔ ما

نگوید آنکه بداند چه گوید آنکه نداند

به حیرتم که سراغ وصالش از که بگیرم

چهل سال هر روز عقل آزمود

که تعطیل روزیش روزی نبود

نه سر بی کله شد نه تن بی لباس

همان می‌طپد دل زهی ناسپاس

گناهم را عذابی باید از دوزخ فزون ترسم

که سوزندم به داغِ هجر فردایِ قیامت هم

اندکی پیش تو گفتم غم دل ترسیدم

که دل آزرده شوی ورنه سخن بسیار است

خوشم که در دل من عشق مدعا نگذاشت

مرا به بوالهوسی‌های خویش وانگذاشت

چه آفتی تو ندانم که در جهان امروز

محبت تو دو کس با هم آشنا نگذاشت

یارب این درد چه درد است که درمانش نیست

وین چه اندوه و ملال است که پایانش نیست

هم نشینم به خیال تو و آسوده دلم

کاین‌وصالی‌است که در پی غمِ هجرانش نیست

چو رسی به طور سینا ارنی مگوی و بگذر

که نیرزد این تمنا به جواب لن ترانی

مرد آزاده به گیتی نکند میل سه کار

تا همه عمر ز آفت به سلامت باشد

زن نگیرد اگرش دختر قیصر بدهند

وام نستاند اگر وعده قیامت باشد

نرود بر درِ ارباب سخا بهر طمع

[...]

طلب کردن علم از آنست فرض

که بی علم کس را به حق راه نیست

کسی ننگ دارد ز آموختن

که از ننگِ نادانی آگاه نیست

با همه خلقِ جهان گرچه از آن

بیشتر گمره و کمتر به رهند

آن چنان زی که چو میری برهی

نه چنان زی که چو میری برهند

گویی که بعدِ ما چه کنند و کجا روند

فرزندگان و دخترکانِ یتیمِ ما

خودیاد ناوری که چه کردند و چون شدند

آن مادران و آن پدران قدیم ما

از پی ردِ و قبول عامه خود را خرمکن

زآنکه کارعامه نبودجز خری و خرخری

گاو را باور کنند اندر خدایی عامیان

نوح را باور ندارند از پیِ پیغمبری

مسلمانان مسلمانان مسلمانی مسلمانی

وزین آیین بی دینان پشیمانی پشیمانی

شگفت آید مرا بر دل ازین زندان سلطانی

که در زندان سلطانی منم سلطان زندانی

بمیرید از چنین جانی کزو کفر و هوا زاید

[...]

دلا تا کی درین زندان غربت این و آن بینی

یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

زحرص وشهوت و کینه ببر تازین سپس خودرا

اگر دیوی ملک یابی وگر گرگی شبان بینی

مر این مهمان عرشی را گرامی دار تا روزی

[...]

بمیر ای حکیم از چنین زندگانی

کزین زندگانی چو مردی بمانی

ازین مرگ صورت نگر تا نترسی

ازین زندگی ترس کاینک درآیی

تو رویِ نشاطِ دل آنگاه بینی

[...]

برگ بی برگی نداری لاف درویشی مزن

رخ چو عیاران میارا، جان چو نامردان مکن

یا برو همچون زنان رنگی و بویی پیش گیر

یا چو مردان اندر آی و گوی در میدان فکن

هرچه یابی جز هوا آن دین بود در جان نگار

[...]

بس که شنیدی صفت روم و چین

خیز و بیا ملک سنائی ببین

تا همه دل بینی بی حرص و بخل

تا همه جان بینی بی کبر و کین

پای نه و چرخ به زیر قدم

[...]

ای خداوندان مال الاعتبار الاعتبار

ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار

پیش ازین کاین جان عذرآور فروماند زنطق

پیش ازین کاین چشمِ عبرت بین فروماندزکار

پند گیرید ای سیاهیتان گرفته جای پند

[...]

سنگ بر قندیلِ طالب علمِ عالم جوی پاش

چنگ در فتراک صاحب درد دردی خوار زن

هشت چرخ و چار طبع و پنج حس محرم نی‌اند

خیمهٔ عشرت برون زین هشت و پنج و چارزن