عین هر دو یکی بود دریاب

موج و دریا نگر ولی در آب

فرق است میان این و آن دریابش

جانانهٔ ما از دل و جان دریابش

قال بگذار و بگذر از سر حال

تا بیابی کمال ز اهل کمال

قطب عالم خلیفهٔ بر حق

حضرت سیّدم بگو صدّق

قطره و بحر هر دو یک آبند

عارفان این رموز دریابند

قطره و بحر و موج و جوهر چار

به حقیقت یکی بود ناچار

قطره‌ای بود باز بحری شد

خانه‌ ای بود باز شهری شد

قول حسینی شنو راه مخالف مرو

راست برو تا حجاز خصم عراقی مشو

کون جامع وجود انسان است

این چنین کون شاه کرمان است

کی نویسد قلم کلام اللّه

وحده لا اله الا اللّه

کردم از وی سؤال و گفت جواب

خوش جوابی لطیف بود چو آب

که غیر از انبیا و اولیا کس

نداند سر این علم از مه و که

گر بر افروزد آتش دردم

عالمی سوخته شود در دم

گر برافتد حجاب ما از ما

قطره و موج و جو بود دریا

گر بود خوبی تو از زلف و خال

حسن ما را نیست حاجت با جمال

گر بیابی از آن لبش حلوا

مشکلاتت همه شود حل وا

گر تو را عزم هست تا دربند

رو به شروان نه و میان دربند

گر تو فانی شوی ز جود وجود

آن یکی هست و بود و خواهد بود

گر جوهر جان ما بود پاک

ما را نبود ز هیچ کس باک

گرچه از چشم خلق شد پنهان

آشکار است نزد درویشان