ابصروا الطعن فی القلوب دراکا

قبل ان یبصروا الرماح خیالا

ولما رایت الناس دون محله

تیقنت ان الدهر للناس ناقد

عوارفه اغنت و اقنت فلم تذر

علی الارض بالاعدام و الله عارفا

علی العبد حق فهو لابد فاعله

و ان عظم المولی و جلت فضائله

و العدل مد علی الانام جناحه

فعلی الحمامه لا یصول الاجدل

وعقیب هذا الرش سیل دافع

و وراء هذا النبت روض یانع

و کذی الکتائب تلتقی لقراعها

و لها امام الالتقا طائع

خطبتک ابکار البلاد وعونها

فالیک من دون الملوک سکونها

ذوطلعه لو قابلت شمس الضحی

سجدت لها من هیبه و جلال

لم یحک نایلک السحاب و انما

حمت به فصبیبها الرحضاء

لقد حسنت بک الاوقات حتی

کانک فی فم الزمن ابتسام

اقامت فی الرقاب له ایاد

هی الاطواق و الناس الحمام

ما کل ما یتمنی المرء یدرکه

تجری الریاح بمالا تشتهی السفن

فلست باول ذی همه

دعته لما لیس بالنایل

ذرانی والفلاه بلا دلیل

ووجهی و الهجیر بلا لثام

فانی استریح بذا و هذی

واتعب بالاناخه والمقام

فقد ارد المیاه بغیر هاد

[...]

عرایس غید فمن ناهد

تروق و من کاعب معصر

نظام من السحر الفاظه

تغص من الدر و الجواهر

فعم صباحا لقد هیجت لی شجنا

واردد تحیتنا انا محیوکا

علی ذا مضی الناس اجتماع و فرقه

و میت و مولود و قال و وامق

لولا جریر و الفرزدق لم یدم

ذکر جمیل من بنی مروان

و تری ثنا الرودکی مخلدا

من کل ما جمعت بنو سامان

وغناء بهربد بقیه کل ما

[...]

فلقد سبقت بکل لفظ رائع

کالدر فصل عقده المنسوق

در هوس مدح شاه، جان منست این سخن

کرده به دست زبان بر سر عالم نثار